Dünyanın çeşitli acılarla boğuştuğu şu günlerde tatminsizlik toplum normu haline geldi... 

Peki, insan elindekinden nasıl tatmin olur?

İnsanın tatminliğini arttırabilmek için önce tatmin duygusunun ne olduğunu tanımlamak gerekiyor...

Tatmin, doyuma ulaşmak demektir... 

Peki, insan doyuma ulaştığında ne olur?

İnsanın elindekilerden tatmin olması ruhsal süreçlerde etkin olduğu kadar anatomik süreçlerde de etkendir...

Yazılımda tatmin duygusunun olması somutta da bazı pozitif biyokimyasalların salınımını tetikler...

Özellikle pozitif yaşam için gereken 4 önemli biyokimyasal...

1- Dopamin

2- Seratonin

3- Endorfin

4- Kortizon 

Peki, bu hormonlar en sade halleri ile ne işe yarar?

Dopamin, istek hormonudur.

İnsanın hayat akışı içinde ihtiyaç duyduğu biyoenerjiyi üretmede etken rol oynar.

Yani bizi baskılara rağmen harekete geçirecek olan...

Hayat akışı içinde tüm işlerimizde bize gereken şevki verecek olan hormondur...

Dopamin ve serotonin bazen birbirine karıştırılır. Oysa birbirlerinden farklı yapı ve işlevlere sahiptirler...

Seratonin, yani mutluluk hormonu.

Gün içerisinde acılı işlerin üstesinden kolaylıkla gelebilmemizi sağlar...

Verdiğimiz sözleri hatırlamamıza ve acılara karşı daha az edilgen hale gelmememize destek olur... 

Endorfin, yani ağrı kesici hormon...

Gün içerisindeki yıpranmalarımızın acılarının etkisini hafifleterek daha yoğun çalışmamıza rağmen daha az ağrı hissetmemiz olanak tanır...

Ve son olarak kortizon yani iyileştirme hormonu... 

Bu hormon hücresel süreçler dahil olmak üzere tedavi olmamızda büyük rol oynar...

Asıl önemli olan ise bu hormonların salınımını doğal yollar ile nasıl tetikleyeceğimizdir...

Nedir insanın pozitif biyokimyasal salınımını tetikleyen şey ?

Verilen nimetlerden tatminkar olmak pozitif biyokimyasal salınımını tetikler...

Yani bir diğer adıyla şükürlü olmak...

Şükür, eldeki imkanlardan keyif alabilme becerisidir...

Peki, insan nasıl şükür edebilir?

Hayat içinde şükrü arttırmanın ana stratejisi detay kalibrasyon yapmaktan geçer...

Verilenlerden haz alabilmek için önce onların özelliklerinin farkına varmalıyız...

Şükür marifetini kalpte aktif hale getirebilmek için bazı zihinsel bedeller ödenmeli…

Bazı sorular irdelenmeli…

1-Bize somut, soyut neler verildi?

Yani sahip olduğumuz her şey…

Maddi, manevi hayatımızı kolaylaştıran, bizi dünümüze göre daha iyi yapan her şey …

Eşim, evim, arabam, sağlığım, çocuklarım, işim…

Liste uzar gider…

Hikmet ise listeyi detaylı kalibre etmekte gizli…

2-Başkalarına verilmemesine rağmen bize bol verilenler neler?

İnsan genelde başkalarında olup ta kendine verilmeyenlerle ilgilenme eğilimindedir…

Oysa sır başkalarına verilmemesine rağmen sana verilenlere de teşekkürlü olmaktan geçer…

3-Bizi hangi konularda korudular, hayat bizi nerelerde esirgedi?

Hayat akışı içinde bir sürü aksilikten paçayı yırtar insanoğlu…

Ucu ucuna kurtulunan anlar…

Kıl payı dönülen kayıplar…

İşte bu anlarda gelen akıcılık içinde detaylı düşünmeli insanoğlu…

4-Başkalarının esirgenmediği ve korunmadığı hangi yerlerde biz desteklendik?

5-Peki, ya işler yolunda gitmeseydi de ters gitseydi nasıl olurdu? Yani hayat aktığı gibi yolunda akmasaydı ne gibi terslikler çıkabilirdi?

Yani verilenler verilmeseydi ne olurdu…

Ya o kıl payı kurtuluşlar olmasaydı…

Ya o kazançlar kayıpla sonuçlansaydı…

Hayatın kendisine borçlu olmadığını farkına vardığı an yücelir insanoğlu…

Tüm bu soruları ara sıra düşündüğümüzde tatminlik duygusunun yavaş yavaş yüreğimize işlendiğini göreceksiniz...

İnsanın sahip olduklarını algılaması ve bunun kıyaslamalarını yapmak için düşünce bedeli ödemesi onun tatmin olma becerisine destek olur...

              Tatminkarlığı arttıran bir diğer strateji ise açlıktır... 

İnsan hayat akışı içinde ara ara bilinçli açlıklar meydana getirirse bu onun doyum marifetini arttırmaya yardımcı olur...

Sakınmak ve bir miktar bilinçli açlıklar oluşturmak...

İnsan tatmini çokta arar...

Oysa tatmin azda gizlidir...

İnsan az tükettikçe doyma becerilerini geliştirir...

Tüm dünyada işler ters de gitse...

Mutsuz edici olaylar peş peşe de sıralansa...

İnsanda tatmin olma becerisi var ise elindekiler mutlu olmak için ona yetecektir...

Kişi tatmin becerisini geliştirdikten sonra gittiği her yerde mutlu olabilir...

Şükür hem anatomik hemde ruhsal olarak bedene iyi gelir...

Kim verilen nimetlerden tatmin olmak için gayret etti de mutsuz oldu ki?