Kendi yanlışları ve kendi çirkinlikleri sebebiyle...

Köşeye sıkışmış kötülerin ana silahıdır fesat...

Tıpkı bir akrebin kaçacak yeri kalmadığında kendini sokması gibi...

Namlusunu kıskandığına, haset ettiğine, kibirlendiğine çevirip ateşlediği...

Fakat kurşunu sadece ateşleyeni vuran bir silah...

 

Nedir fesat?

Fesat, niyette siyahlık arama isteği demektir...

Yani her hangi bir kişinin niyetinin kötü olduğunu görme arzusu...

Karşıdaki kişinin eylemlerinde siyahlık aramak...

 

Aslında gizliden gizliye kalbin derinliklerine yerleşmiş, bir diğer psikolojik rahatsızlık türü...

 

Peki nedir fesatçı kişinin özellikleri?

Bir insanın fesatçı olduğunun delilleri nelerdir?

 

Fesatçılar, karşısındaki kişinin niyetleri ile ilgili zanda bulunan kimselerdir...

Karşısındaki kişinin davranışlarının, geri planında kötü sebeplerin olduğuna inanmak isteyen...

Hatta aslında gerçekte neyin ne olduğunu kendi de biliyor olmasına rağmen...

 

Sırf nefsi bazı hakikatleri kaldıramadığı için...

 

Şeytanı ve beyninin filtreleri ile birlikte...

Ortaklı bir organizasyon yöneterek bizzat gerçekliği eksiltip, eğip büküp kendi nefsani isteklerine uyduran...

 

Bir süre sonra, kendi uydurduğu yalanlarını da kendine gerçek eden...

Yani bir miktarda pasif şizofreni olan kimselerdir...

 

Fesatçının en belirgin özelliği budur...

Kabul edemediği gerçekliklerden kaçmak için kendi kendine söylediği...

Ve yakın dostu şeytanın ona fısıldadığı yalanların etkisinde...

Karşısındaki kişilerde yanlışlık ve çirkinlik aramaya çalışması... 

Bulamadığı için mevcut gerçeği eğip bükerek yorumlaması...

Ve yeterince siyahlaşmış ise iftira atması...

 

Fesatçıların bir diğer özelliği ortak düşmanda birleşmeleridir...

 

Bu kişiler üretimde bir araya gelindiğinde, düşük performanslı ve başarısız...

Hep süreçlerde bedelde geri düşen...

Bulunduğu yerlere yük olan...

Hem faydası az olup hem de çok bilmişlik yapan kimselerdir...

 

Yani hayırlı ortaklıklarda işe yaramaz ve geveze...

 

Fakat ortaklaşılan iş, birilerine düşmanlık ise son derece kurnaz...

Mesele şer ise şeytanı ona amellerini süslü gösterdiği için son derece aktif kişilerdir...

Kurnaz, anlık çıkarına odaklı kişi demektir...

Yani uzun vadeli ölçümler yapamayan...

Zihni şimdiki zamanda mahsur kalmış...

Anlık duygu değişimlerinde ahmakça ve pişman olacağı kararlar veren...

Günü kurtarmaya çalışan, günlük yaşayan kimseler...

 

Fesatçı kişiler, anlık kazançlar elde etme konusunda çok aktif olurlar...

O sebeple genelde büyük çoğunluğu, yalana eğilimli kimselerdir...

 

Nasıl ki bedelsizliği sebebiyle, bereketsiz...

Bereketsizliği sebebiyle, basireti bağlı...

Basireti bağlandığı için büyük hatalar yapan...

Büyük hataları sebebiyle de sebep olduğu zararların bedelini ödeyip sorumluluk almak yerine...

Her zaman ki gibi bedelden kaçmaya çalışıp yalancılaşan kişilerse...

 

Yine aynı sebepten...

Yani hayatının genelinde ki bedelsizliği sebebiyle geri düşmüşlüğü...

Onu başkalarını kıskanmaya veya haset etmeye sevk eder...

 

Kendinden daha iyi olanları kıskanır...

İmrenmek ve kıskanmak birbirinden farklıdır...

 

İmrenmek, başkasında görülen nimetlerin benzerlerinden dilemek iken...

Kıskançlık, bizzat o kişilerin sahip olduğu imkanlara sahip olmayı arzulamak demektir...

 

İşte fesatçı kimseler, kendi başarısı düşük ve bereketsiz yaşantılarında...

Onlardan daha iyilerini algıladıklarında...

Bu durumdan rahatsız olurlar ve kendileri bedel ödeyip yükselmek yerine...

Yüksekte olanı aşağı çekmek isterler...

 

İşte fesat silahına bu anda sarılırlar...

Zannederler ki onların tuzakları yüce olanı alçaltır...

Oysa, kötü tuzakların 2 ana özelliği vardır...

 

1-Kurulan tuzak, avcısının başına döner...

2-Kurulan tuzak, avlanmak istenilenin lehine sonuçlar doğurur...

 

Yani aslında fesat kurşunu namludan ne yöne çıkarsa çıksın...

Sadece silahı ateşleyen döner...

 

Fesatçılık, bazen kıskançlıktan...

Bazen hasetçilikten...

Bazen kibirden...

Bazen aşağılık komplekslerinden kaynaklanır...

 

Ama her ne sebeple olursa olsun, ortak özellikleri aynıdır...

Ödemesi gereken bedelleri ödemek yerine...

Bedeli ödeyenlere gizli nefret...

Gücü yetiyorsa açık açık...

Gücü yetmiyorsa gizli gizli...

 

Yani...

Gücü yeterse düşman...

Gücü yetmiyor ise hain...

 

Zararı sadece kendine olan...

Şeytanın arkadaşlığını, iyilerin arkadaşlığına değişmiş...

Yücelmesi yasaklanmış...

Kötü amelleri ona süslenmiş...

Dolayısıyla koca bir ömür düşe kalka bocalayan...

Beraberindekiler hep yol alıp ilerlerken, onun hep gerilerde kaldığı...

Geride kaldıkça daha da hasetçi...

Geride kaldıkça daha da kıskanç...

Geride kaldıkça daha da fesatçı...

Tıpkı dönen bir daire içinde, kapana kısılmış koşuşturan bir fare gibi...

Hareket eden ama bir yere gidemeyen...

Bir durum...

 

Peki kalpler fesat hastalığından nasıl arındırılır ?

 

Tüm tedavilerin ilk evresi önce hastalığı fark ve kabul etmektir...

Peki ya sonra?

 

Belki daha sonra ;)