BÖLÜM 2

 

Yaratılmış hiç bir şey müstağni değildir...

Müstağni...

Yani eksiksiz ve ihtiyaçsız...

 

İster yol açıcı olsun isterse yol alıcı...

Her yaratılan sınırlı...

Her yaratılan eksik..

Her yaratılan muhtaçtır...

 

İşte bu sebeplerden dolayı...

Doğru yolda doğru kıvamda olabilmek için...

 

İyi ilişkiler kurulmalı...

 

Her yol açanın arkasında ona şifa olan bir yol alıcı olmalı...

 

Sen hikmeti yol açandan ibaret sanırsın...

Oysa onlar bir bütündür...

Hikmet onların toplamındadır...

 

Musa’nın Yuşası...

Süleyman’ın Hızırı...

İnsanı âlâ Muhammed’in Ebubekiri...

 

Her yol açıcının hemen arkasında...

Yarım adım geride yanında...

Vardır bir yoldaşı...

 

Gözlemiyle...

 Duasıyla...

Yardımıyla...

Desteğiyle...

Arkadaşlığıyla...

Dert ortaklığıyla...

Ve çok dahasıyla...

 

Herkes yol alır...

Ama...

 

Doğru yolda yol alanlardan olmak için spesifik bazı özellikler gerekir...

 

Bir kere yol açıcının önüne odaklanması için gözü arkada kalmamalı...

 

Arkasında ne ahmaklar olmalı nede hainler...

Ki yol açıcı yoluna odaklansın...

 

Yol alıcılar hain olmamalı...

Hain dost gözüken düşman yani arkadan vuran demektir...

 

Yol alıcılar gaflette olmamalı...

Gafil yani tembel olan demektir...

 

Yol alıcılar disiplinsiz olmamalı...

Disiplinsiz yani prensipsiz ve hadsiz demektir...

 

Yol açıcı yolu açarken gözü arkada kalmamalı...

Geride bıraktıkları birbirine düşmemeli...

 

Yol alıcılar fitneci...

Açık arayan...

Birbirinin başarısını ve mutluluğunu kıskanan...

Hayrda yarışın tadını kaçıran...

Yüce yolda aşağılıkça davranışlarda bulunanlardan olmamalı...

 

Yol alıcılar açılan yoldan sapmamalı...

Disiplinli olmalı...

Açılan yolda haddi aşmadan yol boyunca uzanmalı...

Öndekinin mücadelesine leke bulaştırmamalı...

 Arkasından gelenlerin kafasını karıştırmamalı...

 

Yol alıcı haset , fesat , kıskanç olmamalı...

 

Hem yol açacak saflığı , sağlamlığı olmayıp hemde gözü en önde olmamalı...

 

Her yol alıcı önünde nice bedel ve zorluk ile açılan tüneli temiz tutmalı...

Açılan koridorda hep bir arkadan gelecek olana daha geniş ve daha temiz bir yol bırakmaya odaklanmalı...

 

Her yol alıcı bir önündekinin sırtını kollamalı arkasından gelenin işini kolaylaştırmalı...

 

Önündeki düştüğünde kaldırmalı...

Yorulduğunda dinlendirmeli...

Acıktığında doyurmalı...

Üşüdüğünde ısıtmalı...

 

Yani neye ihtiyaç var ise ona dönüşmeli...

Yol alıcı tıpkı kök hücre gibi olmalı...

 

Yol alıcı bir seçim yapmalı !

Ya yola çıkmamalı...

Yada çıktığı yoldaki rolünün farkına varmalı...

Rolünün hakkını vermeli kimliğini almalı...

 

Kim doğru yolda ise...

Konumuna göre yük almalı !

 

Kim doğru yolda ise...

Haddi aşmadan işe yaramalı...

 

Kimileri yol açar...

Kimileri ise yol alır...

 

Mesele...

Doğru yolda...

Doğru kıvamda olmamdır...