Bölüm 1

İnsan vücudunun yüksek adaptasyon marifeti vardır...

Adaptasyon yani uyumlanma...

Yani...

Mevcut koşullara göre şekil alıp , varlığını en iyi halde sürdürmeye devam etme becerisi...

Bazen yaşadığı çoğrafya ve iklime...

Bazen içinde bulunduğu ekonomik düzeye...

Bazen anatomik ve psikolojik sağlık normlarına...

Bazen de yakınlaşan vakalara uyumlanma becerisi...

İşte ilginç olanlarından birisi budur...

Yakınlaşan vaka adaptasyonu...

Mesela kişi birazdan yoğun bir ağırlık idmanı yapmaya niyetlensin...

Eğer doğrudan salona gidip ağırlıkların altına girer ise vücutta kas yıkımı zararlı seviyelerde olabilir...

Hatta sakatlanmalar gerçekleşebilir...

Hazırlığı yapılmamış hareketler sakatlıklara...

Adaptasyon sağlanamamış süreçler krizlere gebedir...

Aslında kişinin aldığı kararı , anatomisine de bildirmesi ve ona yakınlaşan vakaya karşı adaptasyon süresi vermesi gerekir...

Eğer kişi ağırlık idmanına girmeye karar verdiğinde salona gidip...

Bir süre ağırlıklarla bakarak onları zihninde kaldırdığını düşünür ise...

Bir yandan zihinsel idman diğer yandan esneme ve ısınma egzersizleri yapar ise...

Bu vücudun yakınlaşan vaka hakkında uyarılmasına...

Bu sebeple de vakaya hem anatomik hemde hormonal olarak hazırlanmasını sağlıyor...

Buda yakınlaşan vakanın kişi üstündeki negatif etkisini minimize ediyor...

Yani insan beklentisine girdiği negatiflerle karşılaştığında sarsılsa da...

Yıkılmıyor...

İnsanlarda , çoğu zaman , asıl yıkıcı etkiye sebep olan darbenin şiddeti değil...

Yaklaşan darbenin beklenmedik olmasıdır...

Zaten hayal kırıklığı dediğiniz şeyin özü de budur...

Kişinin iç dünyasında bekledikleri ile dış dünyada algıladıkları arasında negatif fark olması...

Yüksek beklenti hissedilen konuda tam zıttı sonuçlar ile karşılaşmak...

Doğum gününde sevdiklerinin sana sürpriz parti hazırlamasını beklerken...

Herkesin seni unutmuş olması...

Yaptığın yatırımlar yüksek kâr getirecek diye beklerken...

Beklenmedik zararlar oluşması...

Her hangi bir konuda güvendiğin kişilerin...

Seni yarı yolda bırakması...

Ve bunlar gibi çok dahası...

Hepsinin ortak özelliği ise...

Umulan ve bulunan arasında negatif fark olması...

Aslında travmada yapı itibariyle hayal kırıklığına benzer...

İçeriksel olarak aynı fakat miktar olarak farklıdır...

Ne demektir travma ?

Travma , şiddetli hayal kırıklığı demektir...

Yani kişinin iç dünyasında beklediği ile dış dünyada karşılaştığı arasında anormal ve aşırı fark olması...

Sabah işe yolcu edilen eşin...

Akşam vefat haberinin gelmesi gibi...

Büyük hayaller ile kurulan işletmenin...

İflas etmesi gibi...

Yada...

Tükendi zannedilen düşmanın...

Aslında dahaca savaşmaya bile başlamamış olduğunu fark etmek gibi : )

Düşmanı yıkmanın ana stratejisi onun umudunu kırmaktır...

Savaşmaya yönelik şevki kırılan düşmanı kolaylıkla teslim alabilirsiniz...

İnsanın kendini ve beraberindekileri koruması...

Koruyabilmesi içinse gerektiğinde savaşmayı bilmesi gerekir...

Bazen size musallat olan aşağılık bir cahil...

Bazen size saldıran hadsiz bir zorba...

Bazen ülkeni tehdit eden başka bir ülke...

 Bazense savaş gerektiren başka bir düşmana karşı...

Savaş denilen olgu kendi içinde yöntemler barındırır...

Tepeden tırnağa stratejik yönetilmesi gereken...

Kendi içinde evrensel sınırları ve yasaları olan...

Sadece belli koşullar altında yapılma izni ve emri verilmiş bir süreçtir...

İnsanı âlâ’nın da dediği gibi..

Savaş hiledir...

Hile yani oyun...

Oyun yani stratejik tuzaklama...

İşte savaş oyunlarından biri travmatik defanstır...

Nedir travmatik defans ?

Düşmana , tükenmişlik imajı vererek onun iç dünya beklentilerini manipüle etmek...

Sana karşı saldırmada ekstra azmasına ve seni güçsüz sanmasına sebep olmak...

Akabinde ise ona unutamayacağı darbeler vurmak...

Yani...

Karşı tarafı tümüyle saldırı moduna sokarsın...

Ona azgınlığında aşırılaşma hakkı verirsin...

Yoğun tahrikle saldırı modunun aktifleşmesinden dolayı kişinin savunması tümüyle devre dışı kalır...

Yani saldırıya çok açık hale gelir...

Ve bu halde iken ona hiç beklemediği...

Hatta beklentisinin tam tersi bir darbe vurman...

Onu sersemletir hatta travmaya sokar...

İşte bu psikolojik olarak düşmanı yıkan bir şeydir...

Tüm sistemler bir anda şaşkınlık yaşar...

Eş zamanlı çoklu sistem şaşkınlığı tüm bünyede kaosa...

Yani çoklu problem sürecine sebebiyet verir...

Darbenin şiddetiyle birlikte yıkılan bünyede...

Paralelde çoklu sistem şaşkınlığı yaşanırken...

 Sistemlerin durumu analiz edememesi...

Kişiyi travmaya sokar...

Yani bir nevi duygusal çöküş yaşatır...

Bu yıkıcı darbenin üstüne birde asıl gücünüzü ortaya koyduğunuzda...

Yani karşı tarafın arzuladığı o terbiye edici şiddeti ona verdiğinizde...

Az önce sana karşı zorba olan kişinin...

Şimdi mazlum rolü yapan bir pisliğe dönüştüğünü...

Az öne gücü yetse sana her türlü eziyeti edecek olanın...

Şimdi merhamet dilenen bir sahtekâr olduğunu göreceksiniz...

İşte bu size ısrarla düşmanlık edenleri alt etmenin yöntemlerinden birisidir...

1-Gücünüzü gizleyin

2-Tükenmiş imajı çizin

3-Düşmanın iç dünya beklentilerini manipüle edin

4-Size karşı düşmanlığında saldırıda onlar azdırın

5-Azgınlık ve galibiyet zannıyla savunma sistemlerini devre dışı bırakın

6-Beklenmeyen darbeyi yüksek şiddette verin

6-Travma oluşturun

7-Travmayla yıkılmış bünyeyi fethedin...

Bu bazen bir kavga...

Bazen aşağılık bir cahile karşı müdafaa...

Bazen düşmana karşı toplu müsabakada...

Bazense başka bir düşmana başka bir savaşta...

Travmatik Defans...

Bir diğer ismiyle defansa gizlenmiş taarruz...

Peki kimlerle , ne sebeple , hangi koşullarda , nasıl savaşılır ?

Savaş stratejileri bunlarla sınırlı mıdır ?

Elbette hayır...

Sonrası belki daha sonra : )