Kim Mutlu?

Bir şey dikkatimi çekti.

Yardıma gerçekten muhtaç insanlar, kendilerini ön plana çıkarmıyorlar.

Sanki gizliler.

Onları bulmak zor.

Artık onlardan olmak da zor, bu kadar imkânın içinde.

En muhtacın bile o kadar çok şükretmesi gereken varlığı var ki,

İnsan ihtiyacını, toplumdaki en üst imkânlarla kıyaslıyor.

Dolayısıyla hep muhtaç konumunda…

Çünkü RABbinin verdiği onca nimetten bihaber…

Peki, insan neye muhtaç?

Son model bir arabaya mı?

Havuzlu bir eve mi?

Ya da bir yurtdışı turuna mı?

İhtiyaçlarımızı sıralarken biraz daha aşağı inelim.

Akşam eve gideceği bir eve mi?

Karnını doyuracak bir kâse yemeğe mi?

Geçimini sağlayacak, çocuklarının eksiklerini tamamlayacak bir işe mi?

Biraz daha aşağı inelim.

Kafasını sokacak bir çadır?

Gece üstünde yatacak bir yatak?

İçeceği temiz bir su?

Ya da,

Bombasız bir gecelik uyku?

Sabaha çıkma umudu?

İnsan neye muhtaç?

Peki, hangisi mutlu?

En çok imkânı olan insanın, daha fazlasını istemesi mi mutluluk?

Yoksa canından başka hiçbir şeyi kalmamış birisinin, “Biz mutluyuz size üzülüyoruz” demesi mi?

O zaman doğru soru şu olmalı:

İnsanı mutlu eden şeyler sahip oldukları mı?

Yoksa her şeye sahip olanı kendine yakın etmesi mi?